Ангилал: хувийн тэмдэглэл
Манай ангийн Тулгаа гээд жижигхэн бор хөвүүн, сахилгаагүй ч гэж жигтэйхэн нэгэн.Манай ангид эхний 2 курст суугаад дараа нь өөр сургууль руу шилжээд явчихсан ч бид бас мартдаггүй уулзахаараа урьдагийн.Сая ч мөн манай ангийнхан уулзах гэж байна ирээрэй гээд тэр ч яахав дуртай ирэхгүй юу.Тэр маань нилээд өөрчлөгдөж биерхүү ч гэмээр нилээд том болсон бага зэргийн буурь суух маягтай болсон байхийн.Гэхдээ л нөгөө багын зан бараг л хэвээрээ алиа марзан юм ярьж бусдыг инээлгээд л...Одоо юу хийж байгааг нь сонирхлоо.Нэг барилгын компанитай бас эмульсны үйлдвэртэй гэнэ,яахав давгүй л явж байгаа юм байна гээд нэг их анзаарсан ч гүй.Гэнэт түүний гарын арьсыг хараад бүр гайхаж хоцров.Гар нь бүр нил сорви,аягүй муухай харагдаж байлаа.Ингээд:Гар чинь яацын бэ?
-Энэ урт түүх ээ
-Хамаагүй ээ найз нь сонсмоор байна.
-Энэ үйлдвэрийг анх байгуулах гээд Хужаагийн эмульсны үйлдвэр дээр очоод нэг залуухан инженерийг нь найраад тохирсон мөнгийг нь өгөхөөр болоод патентыг нь хулгайлуулсан чинь яг гаргаж байгаад эзэнд нь баригдчиж.Ингээд л тэр хужаа эзэн, патент хулгайлж байгаа монгол залууг барьж аваад маш их хэмжээний мөнгө нэхээд байдаг.Дөнгөж нэг юм эхлэх санаатай явж байгаа залууд тэр хэмжээнийх нь мөнгө байдаггүй ар гэртээ зээл мээл юу байна аргал гэж хэлчихээд сууж байтал хужаа эзэн мөнгөө иртэл манайд ажилла гээд л үйлдвэрийнхээ гүнд оруулаад хаясийн байна л даа.Тэр үед тэр мөнгө төгрөг нь ч мөд бүтдэггүй нөгөөх маань тэнд өглөө 7 цагаас орой 8 хүртэл эцэж цуцталаа 45 хоног тэр аймшгийн үйлдвэрт хар ажлыг нь хийж нэг ёсондоо барьцаанд байсийн байна л даа.Тэгж ажиллаж байх хугацаанд гар дээр нь хордлого шиг улаан юм гарч эхлээд идээлээд аймаар болж эдгэхдээ ийм сорви үлдсэн юм байх.Тэр маань жаахан сэргэлэн толгой 45 хоног тэнд нь ажиллах хугацаандаа тэр үйлдвэрийн бүх л нарийн ширийнийг андахгүй мэддэг болж ирээд нөгөө үйлдвэрээ нээсэн гэнэ.Одоо яах вэ дээ.Хужаа эзэн дараа сонсоод ирж уулзахдаа чиний зүтгэл, ой ухаан,хөдөлмөрч дайчин байдлыг чинь үнэлье гээд патентаа ашиглахыг зөвшөөрсөн гэнэ.Гайхалтай ангийн андаараа маш их бахархлаа.